"¿No los odias?, ¿esos silencios incómodos? ¿Por qué necesitamos decir algo para rellenarlos? Es por eso que sabes que has encontrado a alguien especial. Puedes estar callado durante un puto minuto y disfrutar del silencio."
Pulp Fiction
2009/09/20
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Isilik egoteko gaitasuna ederra duk, baina etzakiat, azkenean pertsona horren fazeta bat gehiago erakusten dik...
ResponderEliminareta arrazoi duk, nik gezurretan bizi nahi nian, eta diat. Errealitateak apur bat jan duen baten larrutik idatziko nian hori...eta pena duk, zeren behin errealitateak jaten hauenean akabatua egoten baihaiz. Burua jaten dik, hire ametsak huskeria zirela sinestaraziz eta hankak lurrean hiltzatuz. Eskerrikasko, horrelako abisuek lagunduko zidatek ahalik eta gehien irauten guk sortutako mundu honetan.
Ez diat isiltasunaren apologiarik egin nahi, norberarekiko fideltasunarena gehiago akaso. Beste fazeta bat? Arrazoi duk horretan: arriskatzeko beldur duanarena izan litekek une batzuetan. Batzuetan. Isiltasunak interpretaziorako abagune zabala uzten baitziguk...
ResponderEliminarIsilik geratzen denak beti jokatzen du abantailarekin.
ResponderEliminarPertsona baten fazeta bat izan zitekek, baina fazeta hori deskubritzea, azalera ekartzea, ez zegok edozeinen esku, ez duk edozeinen aurrean biluzten.
ResponderEliminarBesteren artean, horrexegatik uste diat Pulp Fictionekoak arrazoi duela.
Zer dio isiltzen denak, isiltzen denean?
ResponderEliminar(Laboa haundiyan galdera)